- Cel zdrapki.
Nikt nie jest skazany na samotność. Do wyjścia poza nią zachęca hasło Zdrapki Wielkopostnej2021: „Przyjdźcie, bo już wszystko gotowe”.
Bóg zaprasza do wejścia w swoją tajemnicę eucharystyczną, co ilustruje ikona Trójcy Świętej wzorowana na tej Andrieja Rublowa. Umieszczona pośrodku wielkiego serca, tworzonego przez czterdzieści poleceń, sugeruje, że to Bóg znajduje się w centrum naszej doczesności, leczy naderwane relacje. Mimo że pękają relacje w rodzinach, wspólnotach i parafiach, możesz je naprawić.
Jest to również możliwe dzięki realizacji poleceń z tegorocznej Zdrapki. Ponownie otwórz się na ubogacające relacje z Bogiem, Kościołem i bliźnim, czerpiące moc z Eucharystii. Zacznij zwyciężać! Chrześcijanin jest wezwany do triumfowania. Co więcej, podobnie jak w poprzednich latach Zdrapka umożliwi Ci piękniejsze, dojrzalsze i intensywniejsze przeżycie okresu Wielkiego Postu. Odnajdź ponownie swoje miejsce Kościele i zachwyć się na nowo Eucharystią. Dzięki Zdrapce odkryjesz, że nawet najbardziej szara codzienność może mieć swoją niepowtarzalną wartość.
- Kiedy zaczynamy
Zdrapywać” Zdrapkę może każdy. Jest ona też idealnym prezentem dla rodziny, przyjaciół i znajomych, ubogacającym „pandemiczną” codzienność. Każdemu dniu przypisane jest jasne i proste polecenie na planszy. Realizacja zadań zacznie się w Środę Popielcową, 17 lutego, a zakończy w Poniedziałek Wielkanocny, 5 kwietnia.
- W naszej parafii
Każdy kto ma dobrą wolę i postanowienie wytrwałości na czas wielkopostny taka zdrapkę można pobrać w kościele w Środę Popielcową podczas Mszy św. 6.30; 8.00; 16.00; 18.00
Ks. Adam Hopciaś -proboszcz
JAŁMUŻNA POSTNA – 2021 r.
Karolek czeka na twoje serce i pomoc!
Nie mówi, nie potrafi sam jeść, bardzo źle widzi i niedosłyszy. To tylko część z wielu przypadłości 7-letniego Karolka Włoczka ze Sporysza. Od jego urodzenia lekarze nie mogą znaleźć odpowiedzi, na co dokładnie chłopczyk choruje. Szansą na lepsze życie są dla niego rehabilitacje i wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, po których robi spore postępy. Ale wszystko to niestety sporo kosztuje.
Karolek urodził się 1 sierpnia 2013 roku jako wcześniak. Zaraz po urodzeniu zdiagnozowano u niego niedoczynność tarczycy, niedosłuch przewodzeniowy, bardzo dużą wadę wzroku, szmer nad serduszkiem wraz z ubytkiem międzykomorowym serca, brak kości nosowej, cechy autystyczne, a przede wszystkim obniżone napięcie mięśniowe w całym organizmie.
Rehabilitacja, a zwłaszcza turnusy rehabilitacyjne, to spory wydatek. Pieniądze pozwalają także przeprowadzać diagnostykę i badania, zwłaszcza te genetyczne.
Tegoroczna JAŁMUZNA POSTNA (od Środy Popielcowej do Wielkiego Piątku) składana do skarbon pod chórem będzie przeznaczona na rehabilitacje KAROLKA, naszego małego braciszka.
Wierzę w was i w wasze wielkie wrażliwe serca.
Ks. Adam Hopciaś -proboszcz
Śniło mi się, że przeprowadzałem wywiad z Bogiem.
Pewnej nocy przyszedł Bóg i zapytał;
– Awięc chciałbyś przeprowadzić ze mną wywiad? – zapytał Bóg.
– Jeżeli masz na to czas – powiedziałem.
Bóg uśmiechnął się. Mam całą wieczność.
– Jakie pytania chodzą ci po głowie?
– Co Cię najbardziej zdumiewa w ludziach? – zapytałem.
Bóg odpowiedział;
– To, że ludzie nudzą się dzieciństwem i śpieszą się, by dorosnąć, a potem tęsknią, by znowu być dziećmi.
– To, że tracą zdrowie, aby zdobyć pieniądze, a potem tracą pieniądze, aby odzyskać zdrowie.
– To, że przejęci przyszłością zaniedbują teraźniejszość i przez to nie żyją ani w teraźniejszości ani w przyszłości.
– To, że żyją tak, jakby nigdy nie mieli umierać, a potem umierają tak, jakby naprawdę nie żyli.
– Jakich kilku życiowych wskazówek chciałbyś udzielić swoim dzieciom jako ich Ojciec, aby o tym pamiętali?
– Niech pamiętają, że nie mogą nikogo zmusić do tego, by kochał innych ale mogą sprawić, by każdy czuł się kochanym.
– Niech pamiętają, że nie należy porównywać się z innymi.
– Niech pamiętają, że wybaczać należy poprzez praktykowanie przebaczenia.
– Niech pamiętają, że wystarczy zaledwie kilka sekund, aby zranić tych, którzy nas kochają, a potem trzeba całych lat, aby te rany zagoić.
– Niech pamiętają, że bogatym człowiekiem nie jest ten, kto ma najwięcej, lecz ten, kto potrzebuje najmniej.
– Niech pamiętają, że obok nich są ludzie, którzy kochają ich szczerze, tylko po prostu nie potrafią wyrazić i okazać im swoich uczuć.
– Niech pamiętają, że dwoje ludzi może patrzeć na tę samą rzecz, a widzieć ją zupełnie inaczej.
– Niech pamiętają, że nie wystarczy, aby jeden wybaczył drugiemu, lecz że muszą też wybaczyć sobie nawzajem.
Dziękuję za Twój czas – powiedziałem pokornie.
– Czy jest jeszcze coś, co chciałbyś, aby Twoje dzieci wiedziały?
Bóg uśmiechnął się i rzekł:
– To, że tu jestem. Zawsze.
Opublikował Sulisław Maciński