W Środę Popielcową rozpoczyna się w Kościele czterdziestodniowy czas Wielkiego Postu. Św. Jan Paweł II mawiał: „Przeżyć Wielki Post, to znaczy nawrócić się do Boga za pośrednictwem Jezusa. Chrystus wskazuje nam w Ewangelii bogaty program nawrócenia. Odkupiciel a po Nim Kościół, przedkłada nam w tym czasie środki, które służą do tego nawrócenia: modlitwę, jałmużnę i post. Trzeba przyjąć te środki i wprowadzić je w życie stosownie do potrzeb i możliwości człowieka i chrześcijanina naszych czasów. Wielki Post jest zatem dla wierzących sposobnością do wnikliwej rewizji życia”.
Bóg ustami proroka Joela mówi: „Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak wasze serca a nie szaty”. Prorok Joel przypomina, że zaangażowanie musi wyrazić się w konkretnych wyborach i czynach. „Nawróćcie się do Pana i Boga waszego” – wymaga to oderwania się od wszystkiego, co nas oddala od Niego. Pan Jezus w szóstym rozdziale Ewangelii św. Mateusza konkretyzuje wielkopostne wymagania dla wewnętrznego, duchowego nawrócenia. Mówi o poście, modlitwie i jałmużnie.
Św. Jan Paweł II komentując słowa z Ewangelii Mateusza tak mówił: „… Pan „widzi w ukryciu”, to znaczy patrzy w serce. Zewnętrzne gesty pokuty mają znaczenie, jeśli są wyrazem wewnętrznej postawy, jeśli wyrażają silną wolę odwrócenia się od zła i wejścia na drogę dobra”.
Jezus przestrzega przed ostentacyjnym czynieniem dobra. Dotyczy to najpierw jałmużny. Jałmużna należała do świętego obowiązku, a nawet była aktem pobożności. Biblia wspomina także jałmużnę, jako okazję do przebaczenia grzechów przez Boga. „Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy”. Jezus występuje przeciwko ostentacyjności w czasie modlitwy. Jezus jednak nie pomniejsza wcale publicznej modlitwy, ale występuje przeciw takiej postawie, w której modlący się chce na siebie zwrócić uwagę a nie na Boga. „Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy”. Znów podstawowe założenie: Jezus nie przekreśla postu, podobnie jak i jałmużny, i modlitwy. Jezus poucza, że uczniowie nie ludziom mają pokazywać, że poszczą, ale Ojcu. Bardzo ważne są słowa Jezusa: „A Ojciec twój, który widzi w ukrycie, odda tobie”. Tak! Bóg wszystko widzi, zna nasze najskrytsze intencje, potrafi hojnie wynagrodzić ich szczerość, bo Bóg jest hojny i ma z czego dawać.
Co szczególnie warto praktykować w sześciotygodniowym Poście przed Wielkanocą? Chodzi o to, co Kościół nazywa „metanoią”, czyli nawróceniem serca ku Chrystusowi oraz pojednanie z bliźnimi. Konkretnie chodzi więc o większą wstrzemięźliwość w jedzeniu i piciu, z wykluczeniem alkoholu. Także o refleksję nad Słowem Bożym słuchanym we Mszy św., czytanym w domu, rozważanym na Drodze Krzyżowej czy Gorzkich Żalach. To także rezygnacja z hucznych zabaw. Zdecydowanie więcej czasu na modlitwę prywatną i wspólnotową. Uwrażliwienie na potrzeby bliźnich, szczególne na chorych, niepełnosprawnych. W tym roku może to być pomoc materialna dla chorego 7-letniego Karolka. To skorzystanie z Sakramentu Pokuty i Pojednania w czasie rekolekcji wielkopostnych.
Odblokowane galerie handlowe, otwarte hotele zachęcają ogromem możliwości, kuszą nas przepychem. Nadmiar ten stał się upragnionym towarem po okresie pandemii i nieodłącznym towarzyszem życiowej drogi, zwłaszcza młodego człowieka. Zachowanie dystansu wobec tego nadmiaru i zdobywanie się na umiarkowanie w konsumpcji będzie nieraz trudne, ale konieczne, a to z kolei stanowi już poważny element w Chrystusowym rozumieniu postu, jałmużny i modlitwy. Kiedy Jezus opuścił pustynię po czterdziestu dniach postu, zaczął wołać, że Królestwo Boże jest blisko. Na pustyni odkrył, że Bóg jest niemal w zasięgu ręki. Wielki Post i dla nas może być ciekawą pustynią duchową, która sprawi, że lepiej odkryjemy wartość Królestwa Bożego, że Bóg będzie nie tylko w marzeniach ale w naszych sercach i naszym życiu.
Ks. Adam Hopciaś
Adoracja Najświętszego Sakramentu

Pięknie jest zatrzymać się z Nim i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi, poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca.
Jan Paweł II
„Łacińskie słowo oznaczające adorację, to adoratio – pocałunek, uścisk, a więc miłość. Poddanie staje się jednością, ponieważ Ten, któremu się podporządkowujemy jest Miłością.”
Benedykt XVI
Wpatrując się w świętą Hostię, jesteśmy powoli kształtowani przez Bożą obecność. Angażują się nie tylko nasze oczy, ale i dusza. Nasze spojrzenie ulega stopniowej przemianie, tak że staje się wyrazem wewnętrznego światła, a nie tylko narzędziem zaspokojenia ciekawości. Nasze spojrzenie na Hostię powoli zmienia nasze spojrzenie na bliźniego.
W czasie adoracji Bóg dotyka głębi naszej istoty. Przemienia i oczyszcza nasz sposób kochania, bo chociaż już teraz jest w nas miłość pragnąca się udzielać, to jednak czasami do głosu dochodzi miłość zraniona, zachłanna i zaborcza. Miłość pożądliwa, która stara się zapanować nad drugim człowiekiem, a nawet nad światem.
A ponieważ adoracja Jezusa, Głowy Kościoła, którego jesteśmy członkami, w niebie trwa nieprzerwanie, to także kościół powinien na ziemi „dzień i noc” trwać w adoracji Eucharystii godnie sprawowanej i nieustannie otaczanej czcią. Im więcej ofiarujemy naszej obecności Bogu, tym bardziej nasze życie staje się misyjne.
Ważnym krokiem odsłaniającym nam sens adoracji jest cisza. W adoracji jest ona nieodzowna. Pozwala bowiem mówić Bogu. Bóg w ciszy przyszedł do Eliasza, w ciszy narodził się w Betlejem. W ciszy umierał i nawet zmartwychwstanie dokonało się w ciszy nocy paschalnej. Cisza pozwala trwać w uścisku z Jezusem, pozwala Mu obdarzyć człowieka pocałunkiem miłości.
Nabożeństwo Czterdziestogodzinne
14-16.02.2021 r
Niedziela | – 14 lutego |
godz. 12.00 – 13.00 | Oaza Dzieci Bożych oraz mieszkańcy ulic; Sosnowa, Na Ulu, Cisowa, Grapa, Cicha, Za Łyską, Pod Łyską, Pod Szkołą, Na Mu, Wiosenna, Spacerowa. |
godz. 13.00 – 14.00 | Rycerstwo Niepokalanej, Koło Przyjaciół Radia Maryja oraz mieszkańcy ulic: Habdasówka, Isep, Stawy, Pola Lisickich, Nadrzeczna, Nad Koszarawą, Osiedlowa i Wiklinowa. |
godz. 14.00 – 15.00 | Róże Różańcowe oraz mieszkańcy ulic: Grobla, Brzozowa, Matejki, Turystyczna, Grunwaldzka. |
godz. 15.00 – 16.00 | Akcja Katolicka oraz mieszkańcy ulic: Łagodna, Łąkowa, Okopowa, Kamienna, Okrężna, Cz. Sporyskiej do ul. Stawy. |
godz. 16.00 – 17.00 | Wspólnota Damaszek oraz mieszkańcy ulic: Grabowa, Stokowa, Spadzista, Górska, Kwiatowa, Kolista, Kątowa, Potoczna, Pszczelna, Podgórska, Cz. Sporyskiej do ul. Isep. |
godz. 17.00 – 18.00 | Młodzieżowa grupa „Jestem” z młodzieżą bierzmowaną, oraz mieszkańcy ulic: Grojec, Wapienna, Wspólna, Magnoliowa. |
Poniedziałek | – 15 lutego |
godz. 17.00 – 18.00 | Wspólnota Świeckiego Zakonu Karmelitańskiego oraz mieszkańcy ulic: P. Skargi, Żwirowa, ks. Dzidka, Wyspiańskiego, Reymonta os. Reymonta. |
Wtorek | – 16 lutego |
godz. 17.00 – 18.00 | Grupa AA, Al. Anon oraz mieszkańcy ulic: Kopernika, Klonowa, os. Kopernika, Kilińskiego, M. C. Skłodowskiej, Reja. |