Święto Bożego Miłosierdzia
Refleksja nad Słowem Życia (J 20,19-31).
DAR POKOJU
Po wejściu tam, gdzie przebywali uczniowie w obawie przed Żydami, Chrystus stanął pośrodku nich i trzykrotnie powiedział: „Pokój wam”. Nie było to zwykłe żydowskie pozdrowienie. To był dar pokoju zapowiedziany w Wielki Czwartek. Ale z tym pokojem Chrystus złączył misję głoszenia swojej nauki, a także władzę odpuszczania grzechów. „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie są im zatrzymane” – powiedział. Jest to bardzo ważne połączenie. Wynika z niego, że zarówno głoszenie prawdy o Bogu, jak też władza odpuszczania grzechów są nierozerwalnie związane z pokojem.
Każdy z nas wielokrotnie doświadczył tego po otrzymaniu rozgrzeszenia, zwłaszcza z ciężkich przewinień. Również nowa ewangelizacja, którą w tej chwili zaleca nam Kościół, winna być nasycona pokojem, braterstwem i przyjaźnią.
Wyznawca Chrystusa musi być daleki od niechęci do ludzi i wszelkich form agresji. Chrystus mówił: „Pokój mój daję wam…” I my winniśmy być nosicielami przyjaźni i pokoju. Niestety, jakże często w życiu bywa inaczej.
ZADANIE NA TYDZIEŃ
- Do przemyślenia :
Czy pamiętam, że władza odpuszczania grzechów jest nierozerwalnie związana z pokojem. Czy rozgrzeszając ludzi, wnoszę w ich życie pokój? Czy nie jestem bardziej prokuratorem niż ojcem?
- Do wykonania: Będę się starał wnosić w życie ludzi pokój i przyjaźń.
Miłosierdzie Boże ponad miłość?
“Poznanie Miłosierdzia Bożego jawi się siostrze Faustynie jako kulminacyjny punkt zgłębiania Bożej tajemnicy. Już w roku 1934 w Wilnie słyszy słowa: „Powiedz, że Miłosierdzie jest największym przymiotem Boga. Wszystkie dzieła rąk moich są ukoronowane miłosierdziem”. A dwa lata później, dnia 2 lutego 1936 r. zapisuje: „Poznałam Cię, Boże, jako źródło miłosierdzia, którym żywi się i karmi wszelka dusza. O, jak wielkie jest Miłosierdzie Pańskie, ponad wszystkie przymioty Jego. Miłosierdzie jest największym przymiotem Bożym, wszystko to, co mnie otacza, o tym mi mówi”. Tegoż roku 1936, w Niedzielę Palmową odnotowuje: „Wszystko mi mówi o Jego miłosierdziu. Sama sprawiedliwość Boża mówi o Jego niezgłębionym miłosierdziu, bo sprawiedliwość wypływa z miłości”. W orędziu, które Pan Jezus przekazał siostrze Faustynie, najważniejszym pojęciem jest Miłosierdzie Boże jako „największy przymiot Boży”. Jednak pomiędzy Miłosierdziem Bożym a miłością zachodzi w naszym rozumieniu tego pojęcia różnica formalna. Zwraca na to uwagę ks. M. Sopoćko podkreślając jakby wartość Miłosierdzia Bożego nad Jego Miłością. Zadaje on nawet pytanie i uzasadnia odpowiedź: „Dlaczego dziś mamy czcić raczej Miłosierdzie Boże niż miłość?” Według kierownika duchownego siostry Faustyny pojęcie „Miłosierdzie” lepiej niż „Miłość” ukazuje z jednej strony wielkość ludzkiego grzechu i pobudza do pokuty, a z drugiej strony podkreśla niewypowiedzianą litość Boga, ujawnioną w tajemnicy Wcielenia i Odkupienia. Motyw Miłosierdzia Bożego, zdaniem ks. Sopoćki, bardziej niż miłość pobudza zarówno grzeszników do nawrócenia, jak i sprawiedliwych do postępu duchowego. Świętość, wszechmoc i sprawiedliwość Boga wielu grzeszników przestrasza i pobudza do rozpaczy, jak Kaina. Miłości Bożej grzesznik nie czuje się godzien, nie dowierza jej i nie pobudza się do pokuty, jak Judasz. Natomiast słysząc o Miłosierdziu Bożym, człowiek upadły wzbudza w sobie ufność, która doprowadza go do pokuty i zbawienia, jak łotra na krzyżu, Augustyna, itp.”
Święta Faustyna o Bożym Miłosierdziu
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
8 kwiecień 2024 r.
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej (Ojcze nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitw można dołączyć dowolnie wybrane dobre postanowienia.
Zachęcamy do przyłączenia do duchowej adopcji.
Przyrzeczenie Duchowej Adopcji
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony/a pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, Ja, (Imię i Nazwisko), (data urodzenia) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia (…)
biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Postanawiam: odmawiać codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego, codziennie ofiarować jeden dziesiątek różańca, podjąć postanowienie: