Pokusy
Pośród zwierząt i aniołów. To znaczy bez ludzi. Jezus na pustyni zupełnie sam. Człowiek w towarzystwie aniołów może być nawet bardziej samotny, niż w towarzystwie zwierząt. Z zapisu świętego Mateusza dowiadujemy się, że Jezus był stałe kuszony, nawet wtedy, gdy nie czuł jeszcze głodu: ..Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana”. Kuszenie Jezusa świadczy, że był prawdziwym człowiekiem, który mógł ulec pokusie. Jednakże Ją odrzuca. Już wtedy wstępuje na drogę krzyża. Zwróćmy uwagę. że nie szatan, lecz Duch Święty posyła Go na pustynię. Sam Bóg stawia nas wobec trudności. doświadczeń. cierpień i pokus. Byle się nie załamać. tylko dojrzewać.
Jan Twardowski
Wyobrażenie
Jak wyobrazić sobie niewidzialnego Boga?
A może właśnie jako kogoś, kto potrafi stworzyć 5miliardów ludzi tylko po to, by kochać ich tak, jakby każdy z nich był jedynakiem? Święty Franciszek Salezy mawiał: ..Nie bójcie się Boga, który nie chce wam uczynić nic złego. Kochajcie Go gorąco, ponieważ chce wam uczynić wiele dobra”. Nawet wówczas, gdy doświadcza nas próbą pokusy.
Wielki Post
Wzorem czterdziestoletniej wędrówki, która Lud Boży z niewoli egipskiej doprowadziła na święto Paschy do ojczyzny, wzorem Mojżesza, Eliasza i samego Pana Jezusa. Kościół wraz z katechumenami i pokutnikami gotuje się w ciągu czterdziestu dnie Wielkiego Postu do należytego obchodu trzech dni Triduum Paschalnego. Czyni to poprzez rezygnację z rozmaitych przyjemności: zaoszczędzone pieniądze czy produkty wierni przeznaczają na pomoc dla ubogich i potrzebujących starszych ludzi. (W kościele pod chórem jest skarbonka „Jałmużna Postna”, z przeznaczeniem dla najbiedniejszych naszych starszych parafian), zaoszczędzony czas wspólnota chrześcijańska poświęca słuchaniu Słowa Bożego w Rekolekcjach, spotkaniach modlitewnych czy obrzędach pokutnych i pobożniejszemu przeżywaniu Eucharystii, by w ten sposób stać się zdolną godnego przyjęcia sakramentu pokuty oraz odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych w Wigilię Paschalną. W powszechnej pobożności dochodzi do tego rozważanie z wdzięcznością Męki Pańskiej w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali. Zewnętrznymi oznakami obchodów Wielkiego Postu są:
– fioletowy kolor szat liturgicznych,
– rezygnacja z ozdób (np. kwiatów) w kościele ( jest dekoracja przy ołtarzu nawiązująca do tematyki postu),
– oraz brak śpiewu „Alleluja” i ”Gloria”.
Liczba 40…
…..oznaczająca szczególnie ilość dni lub lat wyraża w Piśmie św. dwie różne rzeczy: oczekiwanie albo pokutę. Często te dwa elementy łączą się z sobą: oczekiwaniu towarzyszy post i pokuta.
Tak jest w przypadku Żydów przez 40 lat tułających się na pustyni po ucieczce z Egiptu. Mojżesz pozostawał na górze Synąj przez 40 dni i nocy. Tv też czasu padał na ziemię deszcz potopu, mający zmyć z ziemi grzech i zło. Dawid i Salomon panowali po 40 lat. Natomiast w życiu Jezusa 40 dniom postu na pustyni – o czym wspomina dzisiejsza Ewangelia – odpowiada 40 dni dzielących Jego Zmartwychwstanie od Wniebowstąpienia.
Droga Krzyżowa…
…..to nabożeństwo, polegające na wspólnym lub indywidualnym rozważaniu Męki Pańskiej w oparciu o 14 stacji. Wzięło swój początek od rozpowszechnionego od najdawniejszych czasów pielgrzymowania do Ziemi Świętej. by modlić się w miejscach opisany na kartach Ewangelii. Początkowo szczególną czcią otaczano Golgotę i Grób Pański. Później rozpoczęto próby odtworzenia całej drogi. jaką przebył Jezus z Krzyżem. Z braku odpowiedniej dokumentacji kierowano się przy tym miejscową tradycją. a nawet tylko domniemaniem. Tak na przykład powstały stacje upadków oraz spotkania z Matką Bożą i Weroniką. o których nie wspomina Ewangelia. W ten sposób ustaliła się liczba 14 stacji oznaczonych na ulicach starej Jerozolimy kaplicami.
Zwyczaj zawieszania obrazów 14 stacji w kościołach i odprawiania nabożeństwa Drogi Krzyżowej rozpowszechnili franciszkanie, którzy w swoim duszpasterstwie starali się przybliżyć wszystkim Pana Jezusa jako dzielącego nasz los Boga-Człowieka. a nie tylko królującego w niebie Pana.
Stacje Drogi Krzyżowej prowadzą do modlitwy w tym duchu. Wymagają także refleksji nad własnym postępowaniem.
Gorzkie Żale…
…..są nabożeństwem pasyjnym, ułożonym na przełomie XVII i XVIII w. przez księży misjonarzy duszpasterzujących w kościele św. Krzyża w Warszawie. Nabożeństwo Gorzkich Żali zastąpiło śpiewane przez chór w czasie wielkopostnych nabożeństw popołudniowych hymny łacińskie, niezrozumiale dla ludu. Gorzkie Żale składają się z pieśni wstępnej i trzech części. Każda z nich obejmuje wstęp podając treść rozważania i intencję. hymn. „Lament duszy nad cierpiącym Chrystusem” i „ Rozmowę duszy z Matką Bożą”. Przez swój trójczęściowy układ nabożeństwo to nawiązuje do dawnej jutrzni z brewiarza, która składała się z trzech nokturnów, zaś każdy z nich zawierał trzy psalmy.
Gorzkie Żale odznaczają się prostotą i serdecznym w współczuciem dla cierpień Jezusa i Maryi. Wyrażają żal za grzechy, stanowiące przyczynę Męki Pańskiej. Nastrój ten podkreśla prosta i rzewna zarazem melodia. Gorzkie Żale są bardzo rozpowszechnione w Polsce choć – co ciekawe i może poniekąd przykre – nie są w ogóle znane w innych krajach.
W najbliższym czasie
W ramach zwyczajowych praktyk wielkopostnych w naszym kościele odprawiamy
– Drogę Krzyżową: w piątki o godz. 16.00 i 18.30 oraz w niedziele po Mszy św. o godz. 11.00:
– Gorzkie Żale: w niedziele o godz. 17.15.
– Rekolekcje Parafialne, które rozpoczniemy w V Niedzielę Wielkiego Postu (18 III) Wielkanoc obchodzimy -1 kwietnia.
Wielki Post bez alkoholu
Napotykamy na co dzień bardzo dużo trudnych spraw, często wręcz beznadziejnych. Do nich należy nierzadko alkoholizm. Wiemy, ile nieszczęścia wnosi do naszych domów tzw. butelka wódki. To tragedie rozbitych małżeństw, nieszczęśliwych dzieci, wyniszczonych pod każdym względem rodzin. Wiąże się z tym nieodpowiedzialne podejście do pracy, a często po prostu bezrobocie, nieuczciwość, złodziejstwo i całkowity upadek moralny człowieka. Prawdziwie chrześcijańska rodzina winna bardzo dbać o trzeźwość wszystkich swoich członków i nie ulegać zgubnej zasadzie: „Wszystko jest dla ludzi”. Właśnie ona doprowadziła do tak wielu tragedii. Pamiętajmy, tylko rodzina trzeźwa i Bogiem silna może sprostać zadaniom, które przed nią stawia życie.
W naszej parafii już od wielu lat jednym z postanowień wielkopostnych jest właśnie postanowienie niepicia alkoholu, a szczególnie w tym świętym czasie. Wpisują oni swoją deklaracje do Księgi Abstynencji (wystawiona w kaplicy Matki Bożej) Taką postawą okazują wiarę, że z Bożą pomocą i modlitwą da się pokonać ten problem w rodzinach zniewolonych alkoholem, oraz okazują szacunek dla najbliższych, będąc szczególnie dla dzieci przykładem, a nade wszystko, są w stanie jasno, realnie oceniać rzeczywistość, bez alkoholu da się żyć. Zachęcamy wszystkich do tego szczególnego świadectwa i do wpisania się do Księgi Abstynencji.